کفپوش‌های مخصوص بیمارستان به دلایل بهداشتی و عملکردی ویژه‌ای طراحی شده‌اند تا نیازهای حرفه‌ای و ایمنی در محیط بیمارستان را برآورده کنند. چندین نوع کفپوش معمولاً در بیمارستان‌ها استفاده می‌شوند، از جمله:
-
کفپوش ضد عفونی: برای کاهش ریسک انتقال عفونت و حفظ محیط پاک بیمارستان، کفپوش‌های ضد عفونی استفاده می‌شوند. این کفپوش‌ها معمولاً دارای سطحی صاف و غیرمتخلخل هستند که مانع جذب و نفوذ مایعات می‌شوند و به راحتی قابل تمیزکاری هستند.
-
کفپوش ضد لغزش: کفپوش‌های ضد لغزش با توجه به احتمال وقوع سانحه‌های لغزنده در بیمارستان‌ها، طراحی شده‌اند. این کفپوش‌ها دارای سطحی با مقاومت بالا در برابر لغزش هستند و به کاهش خطر سقوط و آسیب دیدن بیماران و کارکنان کمک می‌کنند.
-
کفپوش ضد آب: در بخش‌هایی از بیمارستان که با رطوبت و آب مواجه هستند مانند اتاق‌های عمل و اتاق‌های شستشو، کفپوش‌های ضد آب استفاده می‌شوند. این کفپوش‌ها معمولاً از موادی ساخته می‌شوند که ضدآب بوده و از نفوذ آب جلوگیری می‌کنند.
-
کفپوش ضد استاتیک: در بخش‌هایی از بیمارستان که نیاز به کنترل الکترواستاتیک دارند، مانند اتاق‌های عمل یا بخش‌های پر از تجهیزات الکترونیکی حساس، کفپوش‌های ضد استاتیک استفاده می‌شوند. این کفپوش‌ها برق ساکن و ضد الکترواستاتیک را به خوبی تخلیه می‌کنند.
-
کفپوش نرم: برخی بخش‌های بیمارستان‌ها مانند اتاق‌های بچه‌ها یا بخش‌های ترمیمی نیاز به کفپوشی نرم دارند که به کاهش ضربه‌ها و صدمات در اثر سقوط کودکان یا بیماران کمک کند. این کفپوش‌ها معمولاً از موادی مانند لایه‌های فومی و لاستیکی ساخته می‌شوند.
توجه داشته باشید که انتخاب نوع کفپوش مناسب بر اساس نیازهای خاص هر بخش از بیمارستان و توصیه‌های بهداشتی محیطی است
